Söylesem inanmazsınız
ağaçların da gözlerinin olduğuna
hem elleri de vardı
bir akşam vakti geçerken ormandan
uzanır kolları sarar bedenimi
göz göze geldiğimiz bile olur
evime giden yol ormandan geçer
o saatlerde
kuşlar koro halinde akşam ayinindedir
tümü sus pus olup dinler bütün börtü böcek
Aslanlar Kaplanlar yırtıcı Kediler
bir buğu yükselir topraktan göğe
bir de cılız bir su şırıltısı bir ilahi söyler
yolunuz hiç ormana düştü mü
sisli bir sabahtı perilerin düğünü vardı
havai fişekler patlattılar
o gece orman yandı
güneşin iş birliğiyle
hele gece olunca sarar etrafımı çocuk periler
ve yedi cüceler
alırlar beni aralarına
sorarlar çocuklarımızın oyunlarını
anlatırım anlamazlar
çocuklarımızın oyunlarının sapanla
kuş vurmak olduğunu
ormanda el ayak çekildiğinde
uğursuz saatlerde define ararım
keşif yaparım
bir keresinde mavi bir buz gölü buldum
ışık oyunları raksedip duruyordu buz pistinin üstünde
ve gecenin bir saatinde
uyanır uyuyan güzel
buzdan pabuçlarıyla
paten yapar sabaha kadar
hayal işte
21/Temmuz/2010/Çarşamba
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 21.7.2010 14:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kutladım çok değerli kalemi...
Evet, ağaçların kolları vardır....Sarar bedeninizi, ruhunuzu... Konuşur sizlerle... Konuşmasını bilenler, dinlemesini bilenler, bakıpta baktığını görmesini bilenler için tabi... O duyduğumuz sesler sadece orman sakini hayvanların sesleri de değildir...
Bir kulak versek, kimbilir neler anlatıyordur ağaçlar...
Gece ve gündüz demeden.
Yüreğinize sağlık sayın Apel............
TÜM YORUMLAR (3)