Vatansız bir yurttaşım ülkende
yataksız sular gibi
kendi kendimi boğuyorum.
Bir fay hattı düşün!
kırılıp yine kendi üstüme düşüyorum.
Bir yaprağım belki, ağacım yok,
çöpçüyü bekliyorum
ya da bir sarhoşu gece vakti
çiğnesin diye.
Ölüm giyinip üstüme
geceye çıkıyorum,
ondandır işte en çok ölüm gecede
bir çok cenaze sabah kalkar,
gece sessiz mezarlar.
Kayıt Tarihi : 20.6.2007 22:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)