Karanlığın öyküsüdür bu
Şöyle başlar:
Eskimiş şarkılar akar parmaklarımızdan
Satır aralarında pusuya yatan kalplerimiz
Es’lerde kesişiverir yollar aniden
Vazgeçilmiş suretler vardır
Öpüş kaçkınıdırlar
Ağız dolusu ve iğretiyken şeyler
En çok yalandır yalınlıklar
Evet, öyledir...
Düşten isimleri bir bir gömmeli
Kum kentlerin mezarlığına
Pabuçlarımızda sokak kedileri yavrulasın; bırakalım
Ve artık kehribar rengi o sabah gelsin
Yaşam bitsin
Kayıt Tarihi : 19.11.2006 23:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
''''hangi şehire gidersen git.. hangi sokklardan geçersen geç..SENİN şehir'in hep ardından gelecek..'''
TÜM YORUMLAR (2)