Gece ve Karanlık II Şiiri - Bahadır Atay

Titreyin ey insanlar,
Sabahlar gece olunca,
Yokolup umutlarınız,
Aydınlık karardığında,
Ben o zaman göreceğim sizi.
Korkmuş ruhlarınız,
Bir an önce kaçmak için,
Buz kesilmiş bedenlerinizden,
Çığlıklar atarak uzaklaşacak.
Siz o çığlıkları duyamayacaksınız belki,
Ama göreceksiniz akan kanları
Ve işiteceksiniz
O son sessizliği.

Vahşi hayvanlar saracak etrafınızı,
Ama herşey adil olacak,
Onlar dev, siz ise cüce.
Aklınız ve ruhunuz sizin olsun,
Almayacağım sizden onları,
Yakından iyice bakabilesiniz diye,
Korkuya ve ölüme.
Ama hayvanlar gene akılsız kalmalı,
Ne kadar vahşi olurlarsa,
Ölüm o kadar uzun,
Acılar o kadar büyük olmalı.