Gece ve hüzün… Şiiri - Sabri Ceyhan

Gece, bana mı hasret,
Ben, geceye mi tutsak.
Karanlık olan gecemiydi,
Yüreğimize oturan hüzün müydü.

Sükut geceye mi has,
Nedir bizde ki bu yas.
Gözlerden süzülür iki damla yaş,
Bütün zorum, kendimle savaş.

Gecenin rengine aldandık,
Hüznü gizlediğini sandık.
Kimse anlamaz dedik,
Meğer dosta aşikarmış halimiz.

Geceler uzun, gün ağarmaz,
Askıda kalmış zaman, geçmez.
Kâinat sözleşmiş, yaprak kıpırdamaz,
Sanki herkes huzurda boynu bükük, başlar doğrulmaz…

17.04.12 / 23.15