Gece ve güneş Şiiri - Sevinc Arzulu

Gecenin gözünden güneş boylanır,
Bu ne ağlasığmaz möcüze,Allah.
Yandırıb-yaxacaq ateş boylanır,
Qulunam,rehm eyle acize,Allah.

Boy vermir tonqala odu bir anlıq,
Heç qırıq sedası,sesi de çıxmır.
Bizim evimizi yıxan qaranlıq,
Bes niye onun da evini yıxmır.

Gecenin gözünden güneş boylanır,
Dünyamı deyişib,bizmi,bilmirim.
Gündüzün halına könlüm oylanır,
Tebiet qanunu düzmü,bilmirim..

Onu bilirim ki bu xeyanetdir,
Güneş gündüzünü aldadıb gedib.
Bu nece sevgidir,ne deyanetdir.
Kölgesin zülmetde daldadıb,gedib.

Her kesin öz yeri vardır dünyada,
Güneşin öz yeri,ayın öz yeri.
Bilirsin,nece de dardı dünya da,
Hamının üzünde sirrli söz yeri.