Gece ve Gündüz Şiiri - İsra Ahmedoğlu

uslanmaz arzuların alevi
boynuzları dolaşmış iki soyut geyiktir
gece ve gündüz şimdi
ağlar, ağlar ruhunu besler
çılgınca titrer, niçin'ini yere serer
üstünde parmak ucunda gezer
yalnızdır
üşür
sabah rüzgârına inciden yaşlar döker
döker, döker
toplayamaz

kuşatır hüznü acılı orduyla
bir kumaşı söker
bir kumaşı diker
ağzı giyiniktir, dili büsbütün üryan

ılgıt ılgıt, yepyeni bir öpüşün
gözbebeklerinde döner fıskiyesi
suyun tatlı sesi şapırdar
gizemli sırları yayarak
suyun sûreti dalgalanır
kiraz ve yaprak düşüşleriyle.