Gece Ve Gündüz Şiiri - Ali Osman Yılmaz

Geceyle gündüz asla,
Bir araya gelmezmiş,
Her şeyi saklarmış gece,
Gündüz’ün saklayacak,
Bir şeyi olmazmış hiç.
Çünkü gün ışığında,
İşlenen suçlar ve günahlar,
Geceye yüklenirmiş hep,
Gece,karanlığın peçelerini açıp,
Saklarmış gündüzün günahlarını.
Gündüz,özgürce günah işler,
Gecenin koynuna atarmış,
Geceyse bağrındaki günahları,
Bir bir koparıp,gökyüzüne,
Yıldız yapar,yollarmış.

Gündüz işlenen günahları,
Aşk ve sevda ile yanan bedenleri,
Denizlere atıp,yıkarmış gece,
O yüzden denizler gündüzleri,
Çılgın gibi çalkalanır,
Dalgalar,dalgalarla sarmaşır,
Öpüşürlermiş,köpük köpük,
Hani görürsünüz dalgaları,
Bir sarılırlar,bir köpürürler,
Gece aşıklarının sevişmeleri gibi,
Aşk ve sevdayla sarılır dalgalar,
Köpük köpük öpüşürler,
Kıyıda gezinirken size seslenen,
Dalgaların hışırtısı değildir,
Duyduğunuz o sesler,
Gecenin denizde yıkadığı,
Aşkın,sevdanın sesleridir.