Gece ve Gökyüzü Şiiri - Nurullah Aydın

Istasyonda kara trenin gelmesini bekleyen yolcular gibi
Gözlerimi gecenin karanlığında ışıl ışıl
Uzayıp giden raylara dikiyorum
Kimi zaman da yıldızları bekliyorum gecede
Yürüyorum sahilde kimsecikler yok
Etrafta sadece ben ve ayak seslerim var
Birde dalgaların senden haber getirdigi fısıltılar
Ansızın dolunay oluyor yüreğim yıldızlara karışıyorum
Gökyüzünden asağıda olup bitenleri seyrediyorum
Yeryüzü ne kadarda yalın geliyor
Özgürlüğü hissedince kanatsız bir şekilde
Yıldızlar bile küsüyor bazen insanlara
Niçin bu kargaşa, bu oyun diye
Evet, gece güzeli hayat bir oyun
Bu oyunda çok güzel roller var
Yıldızlar müsaade isteyerek tek tek ayrılıyorlar
Sabahın ilk ışıklarıyla gökyüzünden
Onlardan bir tanesinin karanlıkta kaymasını istiyorum
Dönerken yaşadığım hayatın içerisine
Eski bir dost olduğumdan kırmıyorlar beni
Birisi ışıl ışıl sessizce aşağılara iniyor
İşte o zaman duygularımı karıştırıp tutuyorum dileğimi
Senin yanımda olmanı diliyorum hep
Ve ertesi gün, ertesi gece böyle geçip gidiyor günler
Teşekkürler gece, teşekkürler gökyüzü...