Gece ve dolunay...! Şiiri - Emsal Toprak

Gece ve Dolunay...!

Bir taş kalpten yıllarca merhameti dilendim Naçar halimle rüzgarsız harmanlarda elendim

Vefayı aradığım her adres yanlış çıktı
Merhamet menbaı kalbim hep sevgiye acıktı

Kaçtı yıllar yılı benden yanına yaklaştığım
Vurdu Sırtımdan hançeri sarılıp kucaklaştığım

Geçti güzel mevsimler kiri pası bırakıp
Kaçabilsem her şeyden berrak su gibi akıp

Düştüm saf safiyane kurulan tuzaklara
Gidebilsem kendimden dönüşsüz uzaklara

Şüphesiz her soruya kapalı bir bardak çay
Gece yalnız kalplerin tek dostudur dolunay

Etraf İnsan suretinde bir çok yüzlü yaratık
Yalan ekmekleri olmuş kan ve irin katık

Hafızamda ne varsa siliniyor uyuyunca
Bayram o bayram olur hoş sedayı duyunca

Adın kazınmış aklıma silinmiyor sevgili yâr
Kanayan kalp ilk gün gibi yine çekiyor ah-u zar

E.TOPRAK