Aydınlanmayan gecede karanlık yüzleri seyre daldım,
Aydınlanmayan günlermi kaldı geride?
Ne yarın ne bugün nede yakın gelecekte...
Bir şiiri düşlüyorum birde sabahı, birde aydınlanan hayatı.
Karamsar bir hayat var yarını bilinmeyen
Bizmi yanıldık? yoksa sanrılarmı çizildi yarınlarımıza?
Erkenmi hatırladık? yoksa geçmiydi gece?
Sularmı bulandı, martılar mı gecikti? yoksa bizmi yol olduk kendimize...
Unutma o günleri; biz onlara, onlar denize bakıyordu
Hoyrat vede acemi gezginler miydik yoksa?
Mutlu bir hayat düşlüyordu yüreğimiz
Varsıllardaki yoksullardı bizi kedere bağlayan,
Birde çamurda gezen masum çocuk ayakları vardı gecenin gözlerinde,
Belki de buydu bizim kırma noktamız...
Ne hayat nede ortak payda vardı varoşlarda
Bir kentin susuşlarıydı ağlayan
Hep gece hep karanlık bir yanımız
Ama bir gül gibi solmayan yüreğimiz...............
Kayıt Tarihi : 27.3.2002 10:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!