Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
çarpıyor duvarlara öfkem.
Her tekmede yerle bir oluyor dünyam.
Adım..adın..yanlızlık..
Ağlıyorum…
gülüyor ay karanlık karanlık..
gece gözlerime inat..aydınlık..
aydınlık bir sabaha uyanabilmeniz dileği ile.....
duygu yüklü bir şiir okudum kutluyorum saygılarımla
Bu şiir, şairin arınmış ruhunun yankılanan çığlığıdır aslında.. Şiirin varlığına ulaşmış tüm bildik kavramlar. Bir sızlanışın yanılsaması gibi görünüyor olsalar da yaşamın gerçeklerinden yola çıkılmış yine gerçekleri aramaya yönelirken.. Kim var yalnız olmayan usta şair, kim var ? Şairler şiirleriyle, kendi benliklerinin sesiyle birlik olur ve yalnız yaşamazlar.. bunu bütün içtenliğimle söylüyorum..
Şiirinizden, anlatım biçeminden, kurgunun bütünleşen vurgusundan fışkıran aydınlıklar yükseliyor.
Sonsuz başarılar efendim. Saygılarımı kabul ediniz..
Gecenin uykusuzluğu dizelere yansımış,kadere mi isyan yoksa kedere mi?Tebriklerimle tam puan ve selamlar.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta