Gece ve Ben Şiiri - Neşe Ersoy

gece soğuk, zifir ve yalnız
sensiz kalan ben gibi
sen seversin böyle
zamansız gitmeleri
zaten hiç kaçırmadın
bulduğun keyifleri

hava soğukmuş, üşüyormuşum
yalnızmışım
umurunda olmadı ki

sevdama kahrettim
kendime kahrettim
günümü yine mahvettim

çıktım ıssız sokaklara
yine bir başıma
belki bulurum seni
ne seni buldum, ne senin gibi
bir geceyi buldum kendim gibi
soğuk, yalnız, üşürken
ona sarıldım seni düşünürken