Gece ve ben Şiiri - Cafer Gürsel Yaman

uzunca geçen karanlık
ne zaman
aydınlandı
bilemiyorum
bir ara dalmışım
gecenin adı yoktu
gök gürültüsü ve şimşek
kavgaya tutuşmuş değillerdi
bana kızıyor öfkeleniyor
homurdanıyorlardı
gittikce daha da öfkelendiler
bir cenin gibi kıvrıldığımda
yağmur bunlara eşlik etti
bir nebze rahatlamıştı
ama
yağmur da öfkelenmeye
başlamıştı
gecenin adı yoktu
göz yaşları şimşek oldu
yağmur öfke
sen uyurken
gecenin adı yoktu
senden asla vaz geçmiyeceğim
asla.........