bir dağın kapısını çaldım yine
esmer yüzünde gecenin
yüklenip omuzlarıma bütün yüreğimi
canımı takıp dişime
günden,güneşten,herkesten...
kaçar gibi.canhıraş
neyin kavgasını veriyorduk,gece ve ben
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Yüreğinizdeki esin hiç tükenmesin, daima
çağlasın.
İNCİ GERMENLİLER
az söz çok mana...
'neyin kavgasını veriyorduk,gece ve ben
bir dağın,başlayarak eteğinden
huzurun yorgun yamaçlarına doğru'
teşekkürler...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta