Gece ve Ben Şiiri - Nuran Bektas

kırmızıya dönmek üzere
gri bir ufuk var
şu an
gözalabildiğince
levent semalarında....
kanatlarında rüzgar taşıyan
kuşlar uçmakta
sonsuzluğa doğru....

akşam olmakta
hüzünlerim demet demet
gözyaşlarımla beslediğim
umutlarım....

rüzgarla çırpınan
pencerenin sesi beni
kendime getiren
işte o an
cam kırıklarının acısını hisediyorum
yüreğimde
canım yanıyor...

yüzümü dönüyorum
griden laciverte dönen ufka
gece olmakta sabirsizca
gece cökmekte ruhumun üzerine
agir agir...
düsünceler ise geceye inat
davetsiz misafir
girmekte iceriye, sorgusuzca...

gece ve ben
tüm renklerin uyumu gibi...
herzaman birlikte

ama ben herzaman
kendimle yanliz....

9..3.2009 / 17:20