Kalmadı ayakta kimse, uyudu çocuklar ve hanım,
Gecenin ortasında, yapayalnız ben kaldım.
Bir de içten içe, tik tak tik tak çalışan saatım,
Ve kağıdın üzerinde, dans eden kalemim kaldı.
Ara sıra uyanır, salonda, bir tur atar hanım,
“Yine boynun tutulacak”, der. “belin ağrıyacak canım.”
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
