Ve dolabın kapağını açınca geriye gitti zaman.
Bir gece vakti gizliden yemek yiyen bir çocukla buldum kendimi.
Pas tutan bir demirin arkadaşlığı çocukluğumun balkonlarında.
Eski bir evimiz vardı.
Yüklük, sedir, mabiyen ve hep korktuğum karanlık odası.
Ve bir de balkonu.
Benim ablamı ablamın beni dövmesi, üstüne abimin.
“Bize ne irs-ı peder, ne servet ü ne cah kalmıştır,
Şuûr-ı hikmete karşı bir eyvallah kalmıştır'
Sultan Veled
Devamını Oku
Şuûr-ı hikmete karşı bir eyvallah kalmıştır'
Sultan Veled
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta