Karanlık bir gece vakti ansızın uykum bölünür
Senli sensizliğin kollarında sürüklenirken
Gülen bakışların yüreğimin en kuytu köşesini ışıtırken
Bense sensizlik boşluğunun sonsuz girdabında kaybolurum
Aklım sen, fikrim sen, ah seni ne kadar çok sevdiğimi bir bilebilsen
Korkarım bir an bile yokluğuna, rüyalarımsa kabusa döner
Ayrılıklar bedenimi sararken ürpererek birden uyanırım
Akşam erken iner mahpusaneye.
Ejderha olsan kar etmez.
Ne kavgada ustalığın,
Ne de çatal yürek civan oluşun.
Kar etmez inceden içine dolan,
Alıp götüren hasrete.
Devamını Oku
Ejderha olsan kar etmez.
Ne kavgada ustalığın,
Ne de çatal yürek civan oluşun.
Kar etmez inceden içine dolan,
Alıp götüren hasrete.
