Gece uzun Şiiri - Samira Samiraninsiiri

Kapıyı çalma, ben duyarım seni merdivenden.
Işığı açmayalım, gölge de anlatır bazen.
Ayakkabılarını gelişi güzel bırak, düzeni sonra düşünürüz.
Bu akşam güçlü olmak zorunda değilsin.

Sandalyeyi çek, sırtını duvara ver.
Konuşursak da olur, susarsak da.
Sokağın uğultusu alçak bir radyo gibi,
biz kısarız, kalbini duymak yeter.

Cebinden çıkardığın küçük taşları masaya bırak,
hepsini tek tek toplarız, adını koymadan.
Penceredeki buğuya çizeriz içimizden geçen yolu,
kimse görmez, biz anlarız.

Bir dilim ekmek, biraz su,
gün boyu taşıdığın yorgunluğa iyi gelir.
Yara sabırlı bir misafir, biliyorum;
biz de sabırlıyız, kapıyı kapatmayız yüzüne.

Gözlerin dolarsa dolsun,
yanında mendil aramaya gerek yok.
Omzuma dayan, nefesini eşitle benimle,
ağrı dediğin, iki göğüs arasında hafifler.

Gece uzun diye korkma,
geceler biter, biz kalırız yan yana.
Sabah olduğunda bir şey değişmemiş gibi duracak belki,
ama sen, bak, biraz daha kendine yaklaşmış olacaksın.