Kaldırımlar yavaş yavaş boşalırken,
Karanlık en matemli siyahını giyiyor üstümüze...
Yürekte dağlanmaya hevesli tüm yaralar,
Damla damla yaş olur gözlerimize...
Gece...uyumak için mi?
Yıldızlar uyumayan var mı diye mi gözetliyor?
Ay ışıdadığı anda ona şikayet mi ediyorlar?
Hüzünlerin dem olduğu zaman aralığı,
Belki de insan olduğumuzun,
Birşeylere muhtaç olduğumuzun,
Acizliğimizin farkedildiği zaman...
Gece,uyumak için mi? ...
Kendimize bile itiraf edemediğimiz şeyleri,
Kendi dilimizde yemin billah ede ede sorguladığımız,
Gece,uyumak için mi? ...
Karanlık mı korkutan bizi,
yorgan altlarına,göz kapaklarımızın ardına saklayan? ...
Sessizlik mi korkutan bizi? ...
Yüreğin mahkemeleri gece kurulur...
Dün, geceleri sorgulanır,
Yarın,geceleri hayallere bulanır...
Gece,insana insanlığını farkettirirken,
Gece,uyumak için mi? ....
Kayıt Tarihi : 8.6.2006 16:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!