Gece üçleri Şiiri - Hüseyin Demircan

dağılmasın uykuları
güç olur gece üçleri
kaynattığın çay suları
geç ılır gece üçleri

içe çekik göbekleri
yoktur yalı kepekleri
mahallenin köpekleri
aç ulur gece üçleri

neyleyim boş tenceresi
şöyle yırtsam hançeresi
yatak odam penceresi
açılır gece üçleri

elde çatal kaşıkları
acep nidek aşıkları
lambaların ışıkları
saçılır gece üçleri

benimki mır dedisinden
belli olur patisinden
arka sokak kedisinden
kaçılır gece üçleri

ufukları izlerimde
uzak yeri özlerimde
değerleri gözlerimde
küçülür gece üçleri

lavaboda şırıltılar
boğazında hırıltılar
aynalarda parıltılar
seçilir gece üçleri

kırmızı gül allarından
koparılır dallarından
yine sevda yollarından
geçilir gece üçleri

gölgen bu ben taraf ine
şu mumların parafine
ey sevgili şerefine
içilir gece üçleri

aradığım salt nicelik
şiir isen kaç hecelik
üstünün saten gecelik
biçilir gece üçleri

saçlarının kırlarından
duyulmaz ses zarlarından
karşı dağın yarlarından
uçulur gece üçleri

yüreğin dalar eleme
derdin dökülür kaleme
sanki başka bir aleme
göçülür gece üçleri
..............................

aşkından ölüyorum ey sevgili
yokluğun bağrımda demir burgular
cereme öderim yüksek vergili
karanlık odalar kimi sorgular

hasret çekip sende bu beni özle
kalbinde daima yanan bir közle
hatırlarım seni kızarmış gözle
izlemem sonucu bilim kurgular

bulursun ümidi verdiler salık
sulara bakarım hep alık alık
netice alamaz tutarım balık
elimde değneği kamış kargılar

çevreme birikir bazı ahali
azıcık haykırsam olay mahali
sanırım psiko travma hali
olmasın vermesi peşin yargılar

çok geçmez güvenlik güçler doluşur
yolunup saçların bet benz soluşur
darbeler sonucu morluk oluşur
kafa göz burunla kolda sargılar

nezaret kodeste adına beste
yaparım sevgilim kulağım seste
polisler demekte artık majeste
üstelik pek nazik tavır sergiler

nedense uymadım kadar şimdiye
koğuşun ağası deli hamdiye
olur ya sevgilim bulursam diye
bakarım resmine gaste dergiler

kısmen benzer biri cebe koyarım
sana yan bakanın gözü oyarım
gün biter maltada sesin duyarım
gardiyan kapıyı sertçe sürgüler

gezerdim eskiden lenger fötürlü
maziyi anarım dilim pütürlü
hayalimden asla gitmez bi türlü
niçindir saçının bukle örgüler

hiç biri katılmaz benim mestime
yüksek sesle sana şiir destime
topluca çullanır hepsi üstüme
hayvan gibi adam bilmez görgüler

ölürüm sevgili kurtaran yokmu
kirpiğin mızrakmı hançermi okmu
seninle olmayı istedim çokmu
hakim niçin adli tıbbı vurgular

mahkeme raporu şimdi münir de
hoşuma gitmiyor zeytin peynir de
velevki yatarsam ruh ve sinir de
bu sevda azıcık belki durgular.. ah amaan aman yaar..