Ayın parlaklığına kanarak gece yürüyüşündeydim
Nihayet damlaya dönüşen yağmur kesiliverdi
Yağmurun ardından mis bir toprak kokusu
Ve yüreğimde ılık bir heyecan belirtisi
Sessizce yürümeye özen gösteriyorum nedense
Konuşurken adeta fısıldaşıyorum düşlerimle
En eski yalnızlığımdır aşk benim
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Devamını Oku
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Hoş bir seda yükseliyor yüreğimde
Sonra birden yol alıyorum yolsuzluğa ....
bu genç kalemin
coşkun ırmaklar gibi çağıldayan gür sesini
duyan varmıdır acep?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta