Ağarmadan tan yeri
Gün doğmadan
Ve ne olduğunu anlamadan
Aydınlanıverdi gökyüzü
Silindi gözlerimden gecelerin kederi
Gözlerim kamaştı gördüklerimden
Başımın üstünde gök masmavi,
Doğa yemyeşil
Uzanıyor ufka dek
Bir garip ülkedeyim,
Sanki bir cennetteyim.
Hâsılı düşünmeye boş verdim
İşin eğlenmek oğlum dedim,
Ve tadına varmak hayatın
Düş de olsa bir dünya yaratmışım
Emrimde iken binlerce melek,
Çalışmak da ne demek…
Yat uzan sırtüstü
Kendi kendinin hükümdarısın
Duygularının tercümanısın
Haydi uç kelebek gibi
Kon çiçekten çiçeğe gönlüm
Nasılsa gelecek o an
Döneceksin gerçeğe.
Gene hakir… gene fakir…
Kayıt Tarihi : 24.6.2010 22:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!