Gece Treni Şiiri - İnci Germenliler

GECE TRENİ

Esrar yüklüdür vagonları
Efkar tüttürür bacaları
Gece treninin ne dumanı görülür ne rengi
Kara yılanlarca kayar gider
Gecenin kör vakti
Çalar durur düdüğünü
Yırtar siyah kadifeyi
Yürek hoplatan sesi

Yıllar yıllar önce
Dilinden dökülürken şen kahkahalar
Anlatırdı yaşlı komşu teyze
Hiç yalanı yoktu bence
Kafkasya'nın bir dağ köyünde
Gecelerden bir gece
Gecenin en koyu vaktinde
Dizilivermiş saf saf
Işıklı evler ıssız vadiye
Hele canavar sesi
Yankılanmış karşı tepelerde
Herkes saklanmış bir köşeye
Sabah bakınca bütün köy şaşmış bu işe
Yeller esermiş yerlerinde
Ne ev varmış ortada ne izleri

Yollamazlarmış kızları köyün dışına
Eşkiyalar kaçırmasın diye
Kafkasya ormanlarına
Kimse inemezmiş korkudan ışıklı vadiye
Gözler olmuşlar her gece
Ürperirmiş herkes bu ışıklı pencerelerden
Haberleri yokmuş ne vagondan ne trenden
Soru sormak çok ayıpmış
O devirde büyüklere
Onlar da gece olunca
Bekler olmuşlar sabırla
Seyrederlermiş gizlice
Perdelerin arasından saf saf
Gelince gece treni
Periler yine geldiler diye
Çıkmazlarmış yorganın altından
Gözlerinden uyku akıncaya değin