Gece Treni Şiiri - İsmail Kurt

Konu:Gece..

Issızlık uyurken sessiz derinden
Böldü uykusunu gece treni
Karanlığı yaran güçlü bir sesle
Göründü dumanıyla gece treni..

Hızlıca geçerken raylar üstünden
Kıvılcım çıkarıyordu tekerlekleri
Zifiri karanlık gece yüzünden
Kapalı örtüktü pencereleri..

Atlar gibiydi dört nala giden
Rüzgar gibiydi soğuk estiren
Ağaçlar sarsılıyordu geçtiği yerden
Sessizliği bozuyordu gece treni..

Arada bir çalıyordu sirenlerini
Bacasından çıkarıyordu nefeslerini
Birbir geçti köyleri şehirleri
Sessizliği bozuyordu gece treni

Kuşlar havalanıyordu onun sesinden
Ulaştı dağlara o hız kesmeden
Gün ışığı toprağa,daha düşmeden
İstasyona ulaştı gece treni..