Gece Tonu Şiiri - Sercan Yarım

Geceler aynasız, ziyadesiyle yorgunum.
Bir sabah daha kaldıracak tahammülüm kalmadı.
Bu isyan değil, hücrelerime işleyen bir zevk seyir sadece.
Geçitlerim dar ve rehin.

Ben paramparça ettiğin papatyaların hesabındayım.
Geceler gündüzüme diz çökünce doğmalıyım.
Bu sınav ağır yüküm.
Omuzlarına konmalıyım, gözaltlarına dolmalıyım.

Belki de solmalıyım, canına yandığımın dünyasına
bir kırık hava söyletecek sazım bile kalmamışken,
peşindeyim yapmalıyım.
Bir rüzgâr olup şimdi saçlarından akmalıyım.

Gol dedik olmadı, doğ dedi sormadım.
Ellerimden akan kanda seni hiç boğmadım.
Dur dedim sapmadı, kurşunum adresi.
Bu karanlığın ortasında yalnızım anladım.

Yıkık bir kentin ortasındayım bu imtihanın
zor olduğu gerçeğine saklanışım belki de.
Belki de sıfırı tükettiğim için ilkbaharın gecikti,
tükenir belkiler.

Bugün güneş doğmayacak andım olsun.
Yüzünde gram tebessümün bile kalmayacak.
Sigara paketlerine sarılmış bir hikâyenin başrolüsün.
Esasında gün geceyi soymayacak.

Yüzümde akşamdan kalma bir tebessümle uyandıran bilyelerim.
Ah ulan çocukluğum!

Şehrin geniş caddelerine küskün halim,
kaldırımın taşında sayıklarım.
Ah ulan çocukluğum!

Dilimde aynı türkü, sen geceyi uyutamazsın.
Kirpiklerim, dokunma kurutamazsın.
Ben yıllardır aynı rotada mürettebatımı kaybettim.
Seni de unutayazdım.