Gece Susuyor Şiiri - Mustafa Akif Ekşi

GECE SUSUYOR

ağlamaklı bir gece
kış sefasında kul cefasında mevsimin
hayal perilerinden medet umuyorken vicdan
kıl payı geçiyorum yanından
ölümü kovalayan süvarilerin

kulağımda derinlerden gelen ses
ne ihtişam merakı ne gün telaşı
nerde umutlarımı süslediğim
beyaz yelkenli gemi

bam teline dokunuyor hayat
ve tüm ahengi bozuluyor sevdamın...

bir rüzgara anlatıyorum güneşin azabını
ellerim uyuşuyor kamaşıyor gözlerim
sen diye başladığım cümlelerim
ne acıdır bitiyor seninle yine

ve gün aralıyor korkularımı
rafa kaldırıyorum el kitabımla birlikte
tekrar alacağımı bilerek
çehresini kan bürümüş sevdamı...

hadi diyorum bir an ve duruyorun ardından
terim soğurken koşuyorum
koşarken terim soğuyor
ve seyir defterimde bir satır....
okurken ruhum bedenimi boğuyor

ölüm geceyi soruyor
gece susuyor....

gece susuyor
gece susuyor
her gece hayalimin kanına susuyor...

MUSTAFA AKİF EKŞİ