Gece olunca başlar, tüm sızılar.
Dehlenir, bütün ağrılar.
Baş ağrışı,diş ağrısı birde yürek sancısı...
İnsanın bu dünyadan gidesi gelir.
Geceler ah geceler!
Katran karası geceler.
Kurtlar,çakallar,sinsi tilkiler,
Karanlık gecelerde gizlenirler.
Sanal da karanlık gecelere benzer.
Ayırt edilmez ördekler,Sunalar.
Kimisi av olur, kimisi avcı...
Tan yeri ağırıncaya kadar.
Kimisi gönül bahçesini sular.
Bazıları nahoş bahçeler süsler.
Ulaşılması güç hedeflere dalarlar.
Ne arar, ne bulur bunca insanlar.
Geceler, ah uykusuz geceler.
Yar koynuna girmek için dil heceler.
Dualar edilerek uyku dilenir.
Oysa yarım ölüme gidilir...
Ruh bedenden uçar gider.
Düşler geceleri süsler.
Yıldızlar gökyüzünde ışıldar.
Hülyalar rüyaları besler.
Yağızım depresti dertlerim yine
Canansız geçmiyor gece diye.
Kostum RAB kapısına dua ile.
Yakardım vuslat, vuslat diye...
(11-10-2009)
Nilufer UcukKayıt Tarihi : 29.11.2009 08:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!