Bu gece için , genellikle yinelediğim ‘iyi geceler’ dileyişini değiştirdim. Neden böyle yaptım bilmiyorum. Daha doğrusu bir sürü karalamadan sonra baktım şiir çıkmıyor ortaya, sildim attım sözcükleri.
Yazmak ereğiyle oturduğum masadan böyle kalkmalar her kezinde yaralıyor beni.
Yarın belki bir başka konuda zorlarım kendimi.
The Poet’s Notebook’un bir yerinde ( Şairin Defteri) Charles Simic‘in şöyle dediğini notlarımı karıştırırken gördüm :
‘’Eğer Derrida haklıysa,şairler karanlıkta ıslık çalmaktan başka bir şey yapmamışlardır.’’
Yıldızsız, koyu bir gökyüzü altında şehir. Birkaç hafta öncesine değin mis gibi kokusunu salardı nergisler bu saatlerde. Savruldular ...Dilimde ıslık falan da yok…
Bitireyim sözlerimi :
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta