geceleri bir ses duyardım
işlenirdi nakış nakış güzellik
karanlık ufuklar aydınlanırdı
yorgunluğum şöyle bir kenarda
alır başımı sessizce dolaşırdım
mutluluğun çalgıcısı tepemde
sabah doğan güneşle uyanırdım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta