Gece Sensiz Çekilmez Şiiri - Kamil Söylemez

Birazdan gece binecek
Hüzzam makamında sessizce
Gözlerim körleşecek
Tenim titreyecek sensizliğe yine
Makber dökülecek dilde uh badesiyle
Birazdan gece inecek sözlerime
Birazdan martının teleğine
Yakamozlar gezinecek gözlerimde
Ortaköy çılgınlığı kulaklarım
Seninle buluşuruz oysa sen uzaksın
Bir çakalın kıvraklığı aklım
Seni gezdirecek mavi kıyısında
İçimde senin yokluğun acısıyla
Gel diyeceğim yine sana
Yada ne olursun hissette beni ara
Yokluğun vurduğu şu göğsümde barındırdığım
Biliyorum sen hissedecksin beni
Ve kıyacaksın tenime turunç rengi
Derin mavileri
Ve beni öldüreceksin gelmediğin günler gibi
Özledim işte anlasana beni
Dudağıma konacak gözlerin rengi
Eyil öpem diycem
Haydi eyil gökkuşağım
Sararıp,solmuşluğuma azıcık uzan
Sen yağmur ol bense bulut gül dalında goncam
Sessizlik bilirim sensizlik
Soğuktur fukaralığın yüzü
Bam teli ise kopuk
Gece inicek tenime
Tek istediğimse sensin
Sevda türkülerimde
Bak bu şehir yine sensi içimde işkence
İstanbul sensiz çekilmez
Sinop,boyabat,gezegen çekilmez