Karşımda bir gölge
Aklın yitirildiği yerde dolaşsa ruhumuz onunla
Karanlığa adanan düşler içinden sıyrılsa, suskunluk olmadan bilse bildirilse
ahhh evvabin
ahh kuşluk
ahhh teheccüt
bilinmese aslında gizlense!
Ortak olsa seyri alem
Ölümün kahkahası tebessüm olsa acılaşmadan ömür,
İçinde ruhum dirilse
Diken üzerinde ayaklar gölgelerin eşiğinde sendelemese
Koşsa koşsa
Beklenilen yere
Koşulan yer beklediğini,
Koşan ayaklar beklendiğini sezmeden bilmese…
mevsim bir hevesse!
ne kış kendini bilirdi, ne de bahar geldiğini
Toprak kuruduğunu zannetmezdi su olmasa
Ne biliyorum ne de susuyorum
Ne yaz geçti nede güz geçti içimden
ama sen mecnun ama sen leyla
gelir geçer diniz
bilirdim içime kızıl düşerdi
alevse düşen içime su serpilirdi
başka türlü olur mu?
ne kızarsın leylaya
Ahh mecnun aşık mı sandın kendini
Yorgun mu sandın
Sen eşyayı karanlıkla örtmüşsen Leyla neylesin
Gece sen yürüyen Leyla…
3 Aralık 07
Elif KızıltaşKayıt Tarihi : 3.12.2007 00:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)