Gece sen ve ben Şiiri - Rifat Akpınar

Yalnızlık zor zanaat be Canan,
Saat her 12 yi vurduğunda kalkarım kalabalık evimin yalnız odasında,
Demliği koyarım, yakarım cıgaramı, dalarım kendi kendime, birden aklıma gelir kaynaya, kaynaya biten demlik, geriye kalanla bir bardak çay ha var ha yok,
Sonra işime giderim, yalnız yoğunluk içinde, her gelen müşteri sen, karşılayan ben, her bade içen sen, dolduran ben, gece karanlığında evine giden sen, uğurlayan ben.
Dükkanı kapatır gelirim, kalabalık evimin kapısına, zili çalan ben açan sen.
Ve akşam otururum kalabalık evimin penceresine, alırım kahvemi, otururum karşına, cigara biter, kahve biter, hayaller biter, kalırız başbaşa, gece, sen ve ben..

#RıfatAkpınar | 22’Ekim’21