Beyaz ipekler giyinen biri,
uyanamadığının farkına varıyor;
Uyanmış gerçeklikten ve kafası karışmış çünkü.
Ürkmüş kaçıyor bu yüzden düşlere ve duruyor bahçelerde,
bir başına kara bahçelerde. Şenlik uzakta.
Işık belli belirsiz.
Gece soğuk ve sokuluyor çepeçevre yanına.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
yorgunluk emayesi ile kaplı olmasa beynimin çelik tası..
iki fazla söyleyip eşitleyecektim ruhumu matematikle ama..
formül çözemeyecek kadar iskenderi bir düğüme
dönüşmüş durumda kalbim..
@..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta