Gece Şarkısı Şiiri - Alperen Unan

siyah yaprakların haykırışlarında
geceyi sonsuz edecektim
mutlu bir ölüm havasında
sevgiyi suçla kirletecektim

indim yavaş yavaş eteklerinde aradım
kızıl bir kahkaha ile
korkuyu yansıtan gözlerini bulamadım
yuvarlanırken acıdığını bile bile

sessiz geziyordum olmazsa sessizlik
neden ağlasın bu kadar sahte
akşam kanadımda başka derinlik
farksız ve durgun beşiğinde

atıyor tepeleri teker teker
dağlar sancısını hissetmiş yaşların
bürünüyor yıldız dallara birer birer
konusu olmuş roman ve masalların

olması gereken değildi, noldu
paçavra notlar, diri kılan suratlar
bağışladı gecemi bürüdü korku
etrafımı görünmez ruhlar

beyaz sığlalar yaktı parşömen
yazılardan kalanı kıskanç bir lanet
çarptı rüzgarlar kalmadı neden
aramakta gecenin kollarında merhamet

akan nehrin uykusunda
bir gölge ağladı ferah
güneş sadece bize uyandığında
dinleyecek şarkısını bin bir siyah

affettim günahı sevgiyi sarınca
kahverengi baykuşların huysuz sanatını
gömdüm toprağa ne varsa hıncımla
yoldum prens mevsiminin baharını

arıyordum kanımca bir vahşi
kör sabahın perdesini çektim
kucakladım kıskançlığı ve sevinci
aşıp diyarı sözlere inecektim

saklıyordum seni ufkundan
cennetin kapısını açık bıraktım
olmasın bir ben daha uykumdan
akşamımı son kez aynasız bıraktım