Gece Sarkacı Şiiri - Aydın Aktay

Yorgun bir usla, üşengeç parmaklarım
Ve dolambaçlı bir arayışın
Sonuç vermez yasını tutmaya
Her gece hazır diğer azalarım
Hepsi bir olup tutacak yine gece nöbetini
Bir boşlukta gidip gelen sarkaç
Sonunda üstümü çizecek galiba

Artık yedi el dokunsa zihnimin çıkmazlarına
Çekip çıkartamayacak aradığım nedeni
Ve nedendir aradığım, neydi sonra?
Zangocun elinde gidip gelen çanın halatı
Çarpar sonra gözümün çapaklarına
Yine de ağartamaz gecemi

Ayastefanos gelir çünkü aklıma
nerden geldiği bilinmez
Bir serenat dinleme hazırlığındayken,
Heyecanla beklerken çevresinden
Bol enstrümentalli bir senfoni beklerken
Birden Sümela Manastırı’ndaki ayine odaklanır kalbim
Sultan Ahmet Camii gücenir belki diyerek vazgeçerim
İnerim sokaklarına Şehr-i İstanbul’un
Dolaşırım izbe sokaklarında
Bir nefes daha derinlik isterken ciğerim
Son sigaramdan.

Yine de uykuya teslim olmaya teşnedir gözlerim
Ama heveslenir bir parça daha uyanık kalmaya
Uyanık kalmaya değecek ne varsa beklediğim
Böylece bilinmez bir kuytulukta dinelirim
Direnirim sonra gecenin dipsiz karanlığına
Hapsederim her zamanki gibi yalnızlığımı mutfak masasına
Dumanına boğduğum bu gecenin de sonu bir sarkaç gibi
Gidip gelen ve gidip gelecek boşlukta
Az sonra üstümü yine çizecek
Galiba…

Depresif Geceler-3