Gece Saçlı Kadın Şiiri - Mesut Yüksel

Sen gece saçlı kadın,
Adını rüyamda fısıldarım.
Düşlerimde vazgeçilmezsin;
cümlelerimin en sessiz melodisi.

Yıldızsız gecelerin tek sahibi,
saçların karanlık bir sevdanın fısıltısı.
Gözlerin, gecede parlayan
bir mücevher ırmağı gibi akar içime.

Süzülürsün gönlüme peri gibi;
uçsuz bucaksız bir yıldız tarlası.
Sevdanın en gizemli köşesinde,
kaybolmuşum seninle…

Gecelerin nöbetçisiyim sabaha dek;
uykuyla dargın, hayalle barışık.
Söyle bana, gece saçlı kadın:
Saçların görünmez bir bağ mı?

Karanlıkta kaybolurken bile
sararmı yüreğimi sarmaşık gibi?
Bu sevda siyahi bir övgü;
bu şiir, yalnızca sana özgü.

Sen gece saçlı kadın,
aydınlık masallara inat,
gece sevdalısı yaptın
benliğimi, ruhumu, kalbimi.

Sen kalbimin sultanı,
gönlümün hükümranı;
saçların bu sevdanın
ebedî masalı.