gün yavaş yavaş aydınlanıyor
ben uyumaya hazırlanıyorum
gözkapaklarımın taşıdığı ağırlık yoruyor
gücüm yetmiyor o anlarda
uzanıp beyazca bir çarşafa
bakir ruhumun aydınlığında yeniden doğmak isteyip
gerçeğin tokadına boyun eğer
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




gece yalnızlıktır. ıssızlığını büyütür insanın... sonra bir sabah uyanır şafak.
söker kan ter içindeki umutları.
ölüm başlar ardı sıra...
şiiriniz dize ekletti akşam akşam bana
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta