Gece Saat 03 Şiiri - Selahattin Bakır

Gün 17 Ağustos
Gece saat 03
Kötülüklerin habercisi
O zifiri karanlık, kaplamıştı afakı.
Doğanın bir kez daha acımasız olacağını nereden bilebilirdim,
Nereden bilebilirdim, doğacak felaketi
Gece saat 03
Doğa kızgındı bize,
Tüm haşmeti ile yüklenmişti üstümüze.
Uykuda yakalamıştı binlerce canımızı,
Uykuda yakalamıştı,yaşlıyı, gencimizi.
O doğa ki,
Almıştı zifiri karanlığı yanına,
Bastırıyordu acımasızca,
bastırıyordu yavrumun gövdesine.
Korku.
Korku ve dehşet sarmıştı,
Binlerce, onbinlerce insanın bedenini,
İniltiler kaplamıştı, gecenin karanlığını.
Merve.
Merve kızım.
Haykırıyorsunya beton yığınları arasından,
Acı ile kıvranıyorsunya,
İşte o yıkıyor bizi,
O tüketiyor umutlarımızı.
Çaresizlik varya iniltiler arasında,
Çaresizlik.
Çaresizlik karanlıklar yüzünde.
Amca,
Amca ne olursun kurtar beni.
Kurtar babacığımı.
Annem uyuyor amca.
İnliyorya bu ses kulağımda,
Bin defa ölüyorum kahrımdan.
Bin defa utanıyorum insanlığımdan.
O toplu mezarlıklara bende gömülüyorum.