Gece Otobüsü Şiiri - Kenan Deniz

bu sene bahçe kaldı öylece
solmuş sarı ağaçlar geçti yüzümden

düşüp ses çıkardı
bir martı
durdu ve bekledi

uzun bir yolda tıkırdayan gece otobüsü gibi
ayırdı ikimizi de rüzgar

geçtiğimiz yerlerde kirlendi ayaklarımız , ellerimiz
çizildi kökten uça
dilimlediğimiz saatler

işte bir masal gibi kaldın sen hep
büyüttün kanatlarını
uzaklıklar ektin pencerelere

kimden miras kalmıştı ki sana bu ayrılık
sır oldu aşk en sonunda

hayalin bir sesi yoktu ama
dinleyip durduğum dalgınlığına

seni fısıldayan
şarkılar bıraktım...