gece örtüsünü seriyor yavaş, yavaş... Kalamış sahiline …
gemiler geçiyor uzaktan, keyifle süzülüyor yelkenliler,
kapılmışlar rüzgârın ahengine...
suyun üstüne kurulmuş masalar,
kahkahalar yükseliyor, kalkıyor şerefe kadehler,
tabakta beyaz peynir, kavun,
elinde kadehi, eşlik ediyor kadın,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Oysa kadının bulunduğu ortam, yaşamın renklerini elbette hüznü de yanına alarak o kadar güzel tarafından veriyor ki...
Sadece dönen gündür, biten bir ömür değil geceyle gelen ...
Kutluyorum sayın Nursen Ateş , anlatımı çok güzel ama hüznü yoğun bu çalışmanızı, içtenlikle ....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta