dalganın kıyıya çarparak açılan kıvrımları
Kumsalı... Kum Salı... Yalayarak... perde perde...
silmekte izleri. Neye bağlandığına dikkat et. Garip bir öyküsellik bu. Neye dayandığını gözden yitirdiğin / kaçırdığın / kaybettiğin an kopar fırtına. İstemezsin -olsun bitsin- dağılıp gitsin pare pare... Yıldız...
l
a
a
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta