Gece Örtüldü Şiiri - Şakir Kurtulmuş

hayatım küf tutmuş sonbahar
yapraklarının üstünden kayıp geçti
gecenin izlerinde nefesim
alacakaranlıkta kayarken bir ışık
ölümün üstünden atlayarak
gelip hayalimle birleşen yalnızlık
çırpınırken toprağın damarlarından
ölüm kayıyordu
ıslak damarlarından ölümün
can geçti

seslerden geçtim
ölüm kayıyordu
gönül susmuş, göz acıyordu
örmek için kalın bir duvar gecenin etrafında
meltem rüzgarlarından dökülen
iri taşlar getirdim
serin rüzgarlar biriktirdim karanlığın üstüne yayılan
ve gece örtüldü

seslerden geçtim
herkesin bir başkasına uzak olduğu
puslu bir gecede
nerde gönülleri hoş tutacak bir iksir
nerde gönülleri harlayacak bir ateş
görsem gövdem taşar dalgalara
ve sahile uzanır
bir ölünün damarlarından can geçer
ışık söner
ateş yanar
ölüm kayar
eylülün sarardığı nilüfer bahçelerinde gül yetişir