Gece on ikilerim.
Ufka açılan pencerelerim.
Sessizliğin içinde yalnızlıkla beraber,
Benliğimle konuştuğum saatlerim.
İstemez ruh halim olsun ki sabah,
Dökülür dilimden kağıda sözcüklerim.
Doymuyor sükuta açılmış iştah,
Arş'ı titretir gece on ikilerim.
Senindir tüm alem,cümle ruh ve beden,
Seninle güzel bir başıma gece.
Doğumlar neden,ölümler neden,
Korkuya karışır gece on ikilerim.
El çekin geceden,doğmasın güneş,
Çıkmasın şafağa gece on ikilerim.
(Mart 1998)
Ahmet KoçKayıt Tarihi : 13.6.2005 11:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!