Gece Olunca Şiiri - Alparslan Gürlek

Bir yük çöker omuzlarıma,
Kış gelir bütün yazlarıma,
Hüzün karışır gözlerime,
Devrilirim gece olunca.

Sükut basar tüm sözlerimi,
Kapatınca bu gözlerimi,
Kime desem bu özlemimi,
Konuşamam gece olunca.

Çöker efkâr sarar bir sızı,
Aklım gider düşlerim bizi,
O vakit isterim olmazı,
Düş kurarım gece olunca.

Bilmem neden böyle uzaktır,
Belki aşk denen şey tuzaktır,
Acı Tanrı, bana yazıktır,
Ah ederim gece olunca.

Nazlı yâri sorarım cana,
Her şey bir yana, o bir yana,
Gerekirse de yana yana,
Aşk içerim gece olunca.

Düşer ruha ecel korkusu,
Kalbimde onun hatırası,
Bir gün bunun da son bulması,
İrkilirim gece olunca.

En güzel ocak kalpte tüter,
Her hikaye sonunda biter,
Dinle şu Alp kulun ne diler,
Yâri derim gece olunca.