Gece olunca Şiiri - Ertuğrul Temizyürek

Gece olup yıldızlar sahneye çıkınca
Bulutlar Ay’ı kıskanınca
Gölgelerin gücü iyice artınca
Zaman geceye yorgun düşünce
Gözlerime perdeler çekilince
Hayalime periler üşüşünce
Aklım benle küsüp yollara düşünce
Ruhum beni bırakıp gidince
Kendi kendime kalınca habersiz
Garibanlar gibi kalınca çaresiz
Periler üryan olunca
Tüylerim dikenli tel olunca
Terler boncuk olup alnıma dizilince
Korkularım bedenime hükmedince
İsmin dilimde dua olunca
Hakkı bulup yaratana sığınınca
Diner hüzün, neşelenirim
Aklım başıma gelir
Derim, hoş geldin
Bitince boşa olan kızgınlıklar
Yerini alır sonsuz mutluluklar
Kapının çalmasıyla irkilirim
Titreyen ince sesinle kendime gelirim
Kapının açılmasıyla gün doğar odama
Kapanınca seninde gözlerin
Yere hafifce süzülünce geceliğin
Dediğinde, beğendin mi sevgilim
Konuşamaz olurum dilim tutulur
Söz artık ellerin ve dudakların olur
Gezer ellerim en mahrem yerlerinde
Tenin tenim olmuştur artık bedenimde
Gecenin sessizliğinde namedir inlemelerin
Ve benimsin artık diye seslenişlerim
Veda vaktini gösterir yapılan küçük öpüşler
Tadı damağımda kaldı demektir inceden tebessümler
Gölgeler duvarda titreşmektedir
Bedenler öpüşlerle bezeşmektedir
Horozlar artık ötüşmektedir
Yüreklerin atışı zamanla yarışır
Kızgınlıklar yavaş yavaş yatışır
Bir an durur zamanın gong sesi
O zaman git vaktinin geldiği anlaşılır
Giderken bir hüzün çöker yüreklere
Allah güç versin canım tüm sevenlere
Sevginin gücüyle çarpar tüm yürekler
Sevgisiz kalan yürek küreğe benzer
Sevmeyeni ne ben nede yaradan sever
Gönül telinin akordu tamamdır artık
İnleyen nameleri duvarda yankılanmaktadır
Artık vuslat başka bir geceye kalmaktadır
Bizimkisi gözleri kaçırmaca oyunu
Ben biliyorum bu oyunun sonunu
Nereye kadar kaçacak gözler
Kim bilir nerede çakışacak sözler