Gece olunca Şiiri - Abidin Sevgili

Sevda türkülerine yabancılaşmadan gel
aşk şiirlerine nefret etmeden gel
yüzümdeki gülümseme silinmeden gel
gözlerimi tavana dikip sabahlamadan gel

Gece olunca yalnız olduğumu daha iyi duyumsuyorum
ne bir anlayanım var ne yanına gidebileceğim bir arkadaşim
ağzımda sigaram ellerim cebimde niçin dolaştığımı bilmeden
sanki bu dünyada benden daha dertli ve yalnız bir insan yok

Sigaram bitiyor ama yalnızlığımın sonu gelmiyor
yüreğimdeki sızı dinmek bilmiyor
bilirim rüzgarın okşayıp getirdiği bu koku saçların kokusudur
gözlerimdeki bu aydınlık senin gözlerine ait

biilrim şu bir demet kır çiçeği en çok gözlerine benzer
saçlarına yağmurun düşüşü ne kadarda güzel
bilirim yağmurlu ve yalnız gecelerle dostluğumu
seninle olan sevgim ancak mümkün olabilir

İyiki insanlar seni benim gözlerimle görmüyor
iyiki ben dünyayı senin gözlerinle görüyorum
iyiki ben aynaya bakınca aynada seni görüyorum
sen aralık ayında saçların savrulmuş bir sevgisin

Kentin tüm ışıkları sönünce yalnızlığım başlar
geceleri uykularım kaçar bir türlü sabah olmaz
gözlerimi tavanda bir noktaya kiiltlenir kulaklarımda
uğultuyla karışık sözlerin beni delirtecesine yankılanır

Tek şahidim yastığımdır bir sigara takarım ve bir şarkı
o korkunç gerçek başımı ağrıtır duvarlara vurup
parçalamak gelir içimden boş yere seni hatırlıyorum
boşuna hayal ediyorum boşuna bu yazdıklarım boş yere üzüülyorum

Seni unutmak kolaymı sanıyorsun gözlerini görmesem
kahr olurum ne yapsam nereye gitsem faydasız
ben sana mecburum ama unutma her seven adsız bir kahramandır ve insan sevebildiği kadar insandır.