Gece Notları Şiiri - Ulvi Koçu

bir şiirin çıplak sesinde
vurulup gidiyorsam sessizce
yakın ateşleri anne
kimliksiz bir cenazedir gelen...

ölümün sağanak acısıyla
feryadını duyarım
yerin yedi kat dibinde
ne bir tabut
ne bir kefen
ne bir dua istedim senden
şiirimi versende
gitseydim bu şehirden

çığlığı beynimde
bir arkadaş sesinde
yaşasam değişir miydi?
sevda dediğin güler miydi?
bilemedim anne, bilemedim
unut dediklerini silemedim...

sahi neydi acısı anne
yitirilmiş sevdaların,
kaybolmuş ihtilallerin
düş peşinde yitip gidenlerin
yangına çalınmış köylerde
kanayıp gidiyorum böyle
mezarsız ve yalnız
çürüyeceğim işte
aşksız ve kavgasız...

bir şiirle sevmiştim onu
kapkaranlık bir gecede
nişan almıştı yıldızlara
kafası traşlı askerler
ağır makine sesleriyle
yaralı insan çığlıklarıydı
kıyasıya yarışan...

bir şiirle sevmiştim onu
utangaç bir gecede
ölüm ve yaşam gibi
sarılmıştım eline
sende bilirsin anne, sende
bir bayram gecesinde...

acıı yüreğimde
bir mavzer sesinde
düşsem bilir miydi?
peşimden gelir miydi?
vurulduğunda körpe çocuklar
ağıtlar dizer miydi?

bir şiirle sevmiştim onu
yakılırken köyler
birlikte ağlamıştık
dil devrimine inat
bilinmeyen sözcükler çalmıştık...

bir şiirle sevmiştim onu
bir şiirle ölmüştü
öldürmüştüm...