Gece Nöbetleri Şiiri - Dilek Mert

Lal sürülmüş dilime
Acıyı sek içmişim ciğerlerim yanıyor
Sıktım avuçlarımı tırnaklarımı geçirdim özlemlerime ölmedim!
Topaklandı gözyaşlarım
İçi boş bir tenekeye kaç litre aşk süzebilirim
Filtre edilmiş beynim
Sizin damarlarınızı ayrılıklar boğdu mu taşmamış
Ah bilseniz ne zor bilir misiniz?
Boşaltılmış içimin yağları

Uyuyor düşlerim
Kirlenmiş bir hayatın gölgesinde dinlenmekteyim
Korkuyorum yalnızlıktan
İçimde büyüdükçe büyüyor sekteye uğramış sevdalar
Ruhumu nadasa sürmüşüm şimdilik hız sınırlarım sınırlı
Sizin hiç yürekte ekilmiş toprağa düşmemiş düşleriniz var mı
Ah bilseniz ne zor bilir misiniz?
Benim sahipsiz şiirlerim

Bir günde beş mevsim çekiyor ellerim
Gökyüzünü teğet geçiyor gözlerim kör oldum görmüyorum
Bilmediğim bir saatte umutlara yolculuk başlıyor
Mavi bir kalem olsa elinizde en çok neyi çizmek istersiniz?
Beyaz güvercinler hiç seyrettiniz mi nasılda süzülürler
Gidiyorlar ama gitmiyorlar
Sizin şehrinizden kuşlar havalandımı sıra sıra
Ah bilseniz ne zor bilir misiniz?
Kahrolası gece nöbetlerim kimlerin yollarını beklemektesin!

(11.02.2013)